Ćwiczenia bierne

                 Cechą wyróżniającą tę formę terapii jest to, że poddany jej psi lub koci pacjent pozostaje podczas całego zabiegu bierny a ruch w stawach, w osiągalnym dla nich zakresie, wykonywany jest przez zoofizjoterapeutę. Ćwiczenia bierne mają ogromne znaczenia dla pacjentów, którzy nie są zdolni do samodzielnego poruszania się (np. wskutek paraliżu lub unieruchomienia po zabiegu) lub gdy czynny ruch stawów mógłby być szkodliwy i doprowadzić do dalszych urazów.

Suczka Perełka – zginanie i prostowanie stawu nadgarstkowego w k. piersiowej

Zastosowanie ćwiczeń biernych w terapii oddziałuje na:

• mięśnie (redukując napięcie, zwiększając elastyczność, utrzymując ruchomość między tkankami, co zapobiega zrostom
• stawy (zmniejsza sztywność w ich obrębie, pozwala na odzyskanie prawidłowego zakresu ruchów, zwiększa produkcję mazi stawowej i jej dyfuzję do chrząstki stawowej)
• ścięgna (ogranicza przykurcze)
• krążenie krwi i chłonki (stymuluje ich przepływ)proprioreceptory stymulując odbieranie przez nie bodźców
• endorfiny poprzez zwiększenie ich produkcji

                    Wykonywanie tej techniki fizykoterapeutycznej u naszych zwierzęcych podopiecznych pozwala na ich szybszy powrót do zdrowia oraz ogranicza bolesność, co zmniejsza dyskomfort i wpływa na samopoczucie zwierzęcia jak i opiekującego się nim właściciela.